Final destination: Tokyo

Tokyo, een van de drukste en grootste steden van de wereld. Dit is waar mijn reis eindigt. Maar eerst nog even 3 dagen lang genieten.
Ik slaap in Nagano, maar dat komt later, want ik begin in het centrum. Het centraal station van Tokyo doet extreem westers aan, het is groot en rood en past totaal niet in het beeld van Japan.
Niet ver van het station staat het paleis van de keizer en keizerin van Japan. Ik heb geluk want ik ben er toevallig net voordat de tour begint en er is nog plek vrij. Op de tour loop je langs een wacht toren, een ontvangst hal, de plek waar iedereen verzamelt om de verjaardag van de keizer te vieren, een brug, waterlelies, en een tuin straatje. Het is vooral heel groot, maar doet ook weer aardig westers aan. Dit komt omdat het na de tweede wereldoorlog opnieuw gebouwd moest worden. Denk ik. Ik heb geen audio tour en mijn Japans is niet denderend goed.
Na de tour ga ik naar de oostelijke tuinen. Hier staan planten vanuit heel Japan en als je bioloog bent, wil je hier heen. Daarnaast is het ook een hele mooie tuin. Helaas heeft het ook heuvels en heb ik nog spierpijn van Fuji.
Ik loop verder en kom in een ander heel groot park. Als ik aan het eind van het park kom, hoor ik houten stokken tegen elkaar slaan. Het wordt ook drukker. Ik ben in de budokan beland en er zijn wedstrijden bezig. Allemaal kinderen hakken op elkaar in met houten zwaarden. Echt schattig.
Ik loop verder naar de yasukuni. Het altaar voor hen die zijn gevallen voor het vaderland. Er staat een oorlogsmuseum naast.
Ik loop heel wat af in Tokyo, want ik ga verder naar de Tokyo dome. Het grootste honkbal stadium van Japan. Er is hier ook een wedstrijd, maar mijn interesse in honkbal is zeg maar, niet aanwezig. Dus ga ik naar de korakuen, een tuin naast de dome en officieel aangelegd in de edo ttijd, maar veel van het origineel is plat gebombardeerd. Het is nog steeds een mooie tuin met een eiland in de vorm van een schildpad en een maan brug.
Nu neem ik dan toch echt de metro en ik ga naar Roppongi. Hier staatstaan naast de Tokyo Tower, die rood witte eifeltoren van Japan, ook het eerste hard rock cafe van Japan. Dus ik drink een cocktail, koop een shirt en neem de bus naar Shibuya.
Shibuya staat om een aantal dingen bekend: de Shibuya oversteek, heel veel winkels, en Hachi. Het beeld van Hachi staat naast het station, en als er niet zoveel andere touristen waren had ik even een traan gelaten. Zo'n 50 meter van het beeld is de drukste oversteek van Tokyo. Je steekt elke keer met zo'n 500 over. Na wat shoppen in o.a. de one piece shop en de Disney store houd ik het ook wel weer voor gezien en ga terug naar het hostel. Maar niet voor dat ik een uur verdwaald raak. Oeps.

De volgende dag begin ik in Akihabara, en terwijl ik dit zeg, heeft menig anime fan zijn mobiel of laptop al onder gekwijld, want Akihabara is de wijk voor al je anime en manga behoeften. Overal is merchandise van je favoriete anime te koop en daar naast zijn er arcades en maid café's. Maar ik besluit te lunchen met de mensen waarmee ik Fuji heb beklommen (nadat ik de helft van mijn spaargeld heb uitgegeven aan anime prulletjes). We ontmoeten elkaar op station Ueno, vlakbij de dierentuin waar net een panda is geboren. Na een gezellige lunch en het uitwisselen van plekjes in tokyo, loop ik rond in het park en er is een kleine markt bezig.
Na Ueno ga ik door naar asakusa en loop naar de Skytree. De hoogste toren van Japan met 634m. Dat is hoog. En dus ook duur. Ik ben er niet opgeweest.
Ik ga terug Asakusa en bezoek de Sensoji. Een hele bekende tempel in Japan. Ik besluit ook een geluks kaartje te trekken en heb goed geluk. Dat is best knap, want de ratio slecht:goed is best hoog hier. Een man komt naar me toe en vraagt of hij zijn Engels kan oefenen met mij. Dus hij trakteert me op starbucks. We vertellen elkaar over onze reizen en hij woont blijkbaar in de buurt. Ik vertel hem dat ik naar de oudste onigiri zaak van Tokyo wil. Hij wist niet dat die daar zat dus we gaan samen en hij trakteert weer. Japanners zijn echt te aardig. Na het eten brengt hij me naar het station en komen we nog langs een klein festival waar mensen dansen om een wagen.
Op weg naar het hostel loop ik nog even over Nakano Broadway. Het nieuwe otaku district. Helaas is het allemaal al dicht. Misschien maar goed ook. Heb al vrij veel uitgegeven.

De laaste dag in Japan. Ik begin bij een tempel vrij zuidelijk in Tokyo. De Gotokuji. Ken je dat, zwaaiende katje? Dat komt hier dus vandaan. En er staan duizenden van de beeldjes om de heilige kat van fortuin te eren.
Ik ga door naar Harajuku om een heel schattig winkeltje met het thema alice in wonderland te bezoeken. Je kan ook echt alleen naar binnen via een heel klein deurtje. Daarna loop ik even door de wijk, bekijk wat mensen, bezoek een tempel (voor zover dat kan want hij staat in de steigers) en ga naar Shinjuku. Het zaken district. Deze wijk is gekkenhuis. Overal mensen in pak, en tegelijkertijd zijn er de lichten en reclames. Op de bioscoop staat een beeld van Godzilla en een straat verder is het bekende en spectaculaire robot restaurant. Ik kijk echt mijn ogen uit. En omdat het mijn laatste avond is, vloeit het geld rijkelijk. Ik speel arcade spelletjes, win een one piece standbeeldje, eet sushi, en eet dessert in een allerschattigst Alice in wonderland restaurant, waar je een strik of konijnen oren moet dragen. Een betere afsluiter dan deze dag had ik me niet kunnen wensen.