Thee en shoppen, that's what women want

Vanmorgen heb ik een beetje uitgeslapen voordat ik naar Uji ging. Een klein stadje ten zuiden van kyoto. Hier vond ik een prachtige tempel: de hoo-do, oftewel feniks tempel. Ik ben er niet in geweest (want dan moet je extra betalen) maar wel er omheen en in het museumpje. De tempel is echt heel mooi en sereen.
Uji is een klein stadje wat bekend staat om oa, de tempel, matcha (echt overal), en Hibike! Euphonium. Of naja, dat blijkt. Hibike! Euphonium is een anime waar ik alleen het eerste seizoen van heb gekeken, maar ik herkende de figuurtjes, die hier overal te vinden zijn, wel meteen. Even voor de duidelijkheid: ik wist dit niet van tevoren, dus het is niet de reden dat ik er heen ben gegaan! Zo leuk vond ik het nou ook weer niet.
In Uji ga ik naar een theehuis waar ik een echte thee ceremonie mee maak. Hierbij zit je in op je knieën (fine at first, maar begint na ruim 10 minuten wel heel erg veel pijn te doen), vervolgens krijg je een suiker cakeje wat je eerst moet eten omdat de thee anders te bitter is. Dit gaat heel officieel en je buigt zodra je het krijgt en bedankt de gever. Dan komt de thee. Voordat je het krijgt draait de serveerster de kom met de klok mee. Als je het krijgt zeg je weer dat je het hebt ontvangen en buigt diep. Dan neem je de kop en draait het zelf nog een keer rond. Dan drink je het.
Heel officieel allemaal dus. Maar toen het over was, kon ik niet gelijk opstaan, omdat mijn benen verkrampt waren in hun houding. Auw.
Ik loop, zodra ik weer kan, nog een beetje rond in Uji, voor ik terug ga naar Kyoto.

In Kyoto loop ik langs de rivier naar Gion, waar ik de eerste dag ook was. Naast Gion is een groot winkel gebied, en ik wil een yukata scoren. Ik vind een hele mooie, maar met alles erop en eraan wordt het me toch iets te duur. Het totaal komt uit op zo'n 55000¥, dat is ruim €400. Ik spaar nog ff door. Ik loop rond in het winkel gebied en zie daar een egel cafe. Hell yeah. Dus ik ga lekker 20 minuten lang een egel aaien. De egel is niet zo dol op me in eerste instantie, maar gaat op een gegeven moment op z'n zij liggen en ik mag zijn buikje aaien. Echt te schattig!
Via de rivier loop ik terug naar het station. Het wordt avond en de route is daardoor erg mooi. Bij het station zie ik Kyoto tower in al z'n avond glorie.

In het hostel verteld de gastvrouw nog wat over tanabara, het festival wat morgen in heel Japan plaats vind. Bij dit festival moet het niet regenen, anders komen de wensen niet uit, dus maakt ze een poppetje om dit te voorkomen. Het is een heel simpel poppetje van tissues. Het moet een monnik voorstellen, en als het morgen wel regent, knip je zijn hoofd eraf, want dan heeft hij z'n werk niet goed gedaan.

Laten we hopen dat dat niet hoeft!

Xx Jade